Perfide -“Waarom zou je niet trots zijn op jouw eigen cultuur?”

Uit de krochten van de Nederlandse Black Metal underground kruipt Perfide. Met een basis van old school Noorse Black Metal vermengd met een atypisch bas georiënteerd geluid maakte de band indruk met hun debuutplaat ‘De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden’. Tijd om oprichter en bassist Geteisem aan de tand te voelen over de band en hun unieke geluid en tekstuele thema’s. Dit interview vond in digitale levende lijve plaats in het Nederlands en is vertaald door TheWhisperer naar het Engels, de vertaalde versie is hier te vinden.

Bedankt voor je tijd! Om te beginnen, hoe zou je zelf de grootste verschillen beschrijven tussen jullie eerdere werk en de recent uitgebrachte debuutplaat ‘De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden’ en de nieuwste EP ‘Ultieme Vrijheid: Los van Christelijke Ketenen’?
Als ik kijk naar de demo ten opzichte van het latere werk zou ik zeggen dat we onze stijl gevonden hebben. Als je goed terug luistert waren we op de demo nog een beetje zoekende naar waar we staan en wat we willen, en vanaf de 7” (Split met Hellevaerder) krijgt het al vorm. Op het debuut hoor je onze stijl echt duidelijk en de recente EP is een bevestiging daarvan.

Je hebt zelf de band in 2017 opgericht, en na wat wisselingen bestaan jullie als ik het goed heb uit vijf personen. Gitarist V. Xul maakt al geruime tijd deel uit van de band, en zijn vroegere ervaring in lang draaiende Nederlandse Black Metal bands als Funeral Winds en Liar of Golgotha springt in het oog. Hoe is jullie samenwerking in Perfide tot stand gekomen?
Dat klopt, de huidige bezetting is Geteisem op bas, V. Xul en RoacH op gitaar, A. op zang en L. op drums. Ik ontmoette V. Xul bij een concert, Veneration of the Dead geloof ik, toen ik stond te praten met een gezamenlijke vriend. V. Xul kwam erbij staan, en zo zijn we in contact gekomen. Het leek me wel een chille Black Metal gozer en zo is onze vriendschap ontstaan. 

Op dat moment was ik al met Perfide begonnen. Ik was uit een Death Metal band gezet en daar was ik best pissig om. Toen heb ik besloten muziek te maken die ik écht wilde maken, en de conclusie was dat dat Black Metal was. Daaruit voortvloeiend ben ik begonnen met baslijnen schrijven, want ik ben een bassist, en toen ben ik nummers gaan componeren. Ik heb toen V. Xul gevraagd om bij de band te komen. Eerst aarzelde hij en wilde geen toezeggingen doen, maar is er alsnog bij gekomen en zo is de samenwerking ontstaan. Hij is ook echt mijn sparringpartner. In principe schrijf ik het gros van de muziek en draagt hij ideeën aan over de cover, teksten en uiteraard mixt hij ook alles. En niet onbelangrijk, hij heeft ook het bandlogo ontworpen.

Gezien de oorsprong van de band wil ik dan meteen even aanhaken over de betekenis van de bandnaam. Perfide betekent zoiets als trouweloos, vals, verraderlijk. Is die bandnaam gekomen uit dat moment van agressie? Hoe verhoudt de bandnaam zich tot de muziek en de teksten?
Ik was aan het schrijven maar had geen geschikte naam. Ik wist van begin af aan al dat ik een Nederlandstalige Black Metal band wilde beginnen, dat was vanaf dag één duidelijk en daar wilde ik niet van afwijken. Ik was op zoek naar een niet-gebruikte pakkende naam met een goede betekenis. Vanwege mijn abonnement op een taal-magazine zag ik dit woord voorbijkomen en dacht ik, dit vertaalt precies de essentie van wat ik neer wil zetten.

De stijl van Perfide binnen Black metal kan gerust atypisch genoemd worden. Zijn er invloeden die jullie leiden in het schrijven van de muziek?
Dat is toch wel jaren 90 Black Metal uit Scandinavië. Denk aan Mayhem met ‘De Mysteriis Dom Sathanas’, Tsjuder, oude Emperor, Lord Belial ‘Enter the Moonlight Gate’, dat soort bands.

Oorspronkelijk wilde ik ook in die richting klinken, maar ik kwam erachter dat dat niet mijn schrijfstijl is. En waarom zou ik iets forceren. Ik kan beter iets doen wat natuurlijker groeit. Dit is eruit gekomen, het klinkt vet dus waarom zouden we het niet gebruiken en verdergaan. Met alle respect, veel bands kopiëren en plakken en ik durf wel te stellen dat wij onze eigen smoel hebben gevonden en dat is iets waar we best trots op mogen zijn.

Verdergaand op verre van alledaagse Black Metal: merk je dat mensen daar moeite mee hebben, qua reactie binnen de scene?
Ja, dat heb ik gemerkt. Sowieso met het vinden van nieuwe bandleden. We hebben best wat bezettingswisselingen ondergaan, en de redenen van vertrek van bandleden zijn divers. Maar het vinden van een tweede gitarist bleek een uitdaging. Omdat V. Xul de gitaren doet en ik de bas, hebben we echt moeite gehad om iemand te vinden, ondanks dat er veel gitaristen zouden moeten zijn.

Is dat vanwege de stijl of omdat jullie met zijn tweeën een duidelijke afwijkende visie hebben en daardoor wat selectiever worden voor kandidaten?
Dat ook, we zoeken toegewijde mensen die een goede bijdrage kunnen leveren. Het benaderen is ook nog eens moeilijker gebleken tijdens Covid, dat maakte het nog wat complexer.

De meest recente EP borduurt voort op de stijl van het album, en de nummers zijn in ongeveer dezelfde periode geschreven. Heb je het idee dat je de formule van Perfide gevonden hebt?
De stijl die we op het debuut hebben is onze stijl, de EP is daar een bevestiging van. Het nieuwe werk zal elementen bevatten die nog extremer en aparter zijn, maar ik durf wel te stellen dat dit onze stijl is. Het is ook alles of niets, take it or leave it.

Hoe ontstaat een Perfide nummer? Zowel qua muziek, als qua tekst. Begin je met een idee wat  tekst, of met een riff?
Daar wil ik niet te veel over loslaten, maar je zou kunnen stellen dat het instrumenteel begint met het schrijven van riffs met een thematiek in het achterhoofd. 

Van oudsher schrijven veel Black Metal bands over de historie van hun land. Dat is ook in de Nederlandse Black Metal niet anders. Maar de aanpak van de combinatie van verhalen over de schaduwzijde van het welvaartsverleden van Nederland, vermengd met een satanische interpretatie van de gebeurtenissen, is vrij uniek. Hoe zijn jullie hierop gekomen, wat heeft dat onderwerp aangewakkerd?
De thematiek had ik al voor ogen, het is niet zo dat die later is bedacht. Dat stond vast en ik ben er toen informatie over gaan opzoeken. Voor de 7” Split heb ik me ingelezen over de synode van Dordrecht, want dat is op waarheid gebaseerd (TheWhisperer – In Katholiek en orthodox jargon is een synode een vergadering van bisschoppen). Ik las over wat het was, wat er gebeurd is, hoe het is ontstaan. Daar heb ik toen een duivelse of Satanische variant op gemaakt. 

Niet geheel onbelangrijk om te noemen, de grote inspiratiebron voor dit soort zaken en voor Perfide in het geheel is het Fluisterwoud album ‘Langs Galg & Rad’ geweest. Sowieso, om in het Nederlands te zingen, maar ook een stuk duistere geschiedenis aan te snijden. Dat is bij hen niet altijd hoorbaar of zichtbaar, maar dat heeft mij in ieder geval enorm geïnspireerd. Het is voor mij in ieder geval één van de beste Nederlandse Black Metal albums ooit gemaakt. Toen ik net in de Black Metal kwam kijken was deze net uit en heeft dat album me zo enorm geraakt. Dat soort albums heb je altijd en dat was voor mij in ieder geval bij dit album zo. 

Er zijn een paar redenen dat we met Perfide in het Nederlands zingen. Een groot deel van de inspiratie komt door ‘Langs Galg en Rad’. Wat daar gebeurde qua zang, qua teksten, dat vuile als in bijvoorbeeld ‘Plaeghdraegher’ en hoe dat beschreven wordt; dat is de sfeer die ik altijd wilde neerzetten maar op dat moment niet de juiste mensen om me heen had en zelf nog niet het instrument genoeg voor beheerste. Bovendien is Nederlands een mooie taal en onvoldoende mensen realiseren zich dat. Veel mensen vonden het destijds lelijk en niet interessant, en kozen ervoor om te zingen in het Engels. Maar waarom niet in je moedertaal? Er zijn ook genoeg Noorse bands die in het Noors zingen. Waarom moet alles in het Engels en waarom zou je niet trots zijn op jouw eigen cultuur. Als je als luisteraar echt wilt weten wat het betekent, kan je ook gewoon de band contacteren. Dus elke band moet het zelf weten, maar voor Perfide is het alleen in het Nederlands. En tenslotte, we zijn sterk van mening dat Lage Landen thematiek de Nederlandse taal vereist om de essentie goed weer te geven.

Veel bands kiezen meer voor lokale folklore, en jullie pakken het wat breder aan, over een gehele tijdsperiode. Ben je daarbij gekomen omdat daar veel schaduwkanten aan zitten?
Ik ben erop gekomen omdat het thema onderbelicht is. Dat is ook naar voren gekomen tijdens discussies met V. Xul, die ook ‘The Encyclopedia of Dutch Black Metal’ heeft geschreven. Ik wilde wat unieks doen en toen zag ik een documentaire over de Republiek en dacht ik, dit is het. Zeker omdat Nederland destijds erg gelovig was lag het voor de hand om een eigen versie ervan te maken.

Op de meest recente EP snijd je een zo mogelijk nog opmerkelijker onderwerp aan, namelijk het slavernijverleden en de viering van keti koti. Waarom de keuze voor dit onderwerp?
Er zijn meerdere redenen. Sowieso omdat het nooit bezongen is in de context waarin wij het gebruiken. Het was constant in het nieuws en dus leek het een interessant onderwerp om een ereplaatsje te geven. Maar we zijn geen woke band, het is puur omdat het een actueel iets is met een duistere kant van het verleden, maar het heeft niets met de viering of afschaffing zelf te maken. In de teksten speelt De Gehoornde Heer een duidelijke rol, die hen de krachten biedt om los te komen van de christelijke ketenen, de religie van de onderdrukker.

Is dat een andere manier van aanpak van schrijven ten opzichte van het album, wat meer historie biedt met een satanische interpretatie?
De teksten zijn ditmaal geschreven door onze zanger A. terwijl ze op het debuut van mijn hand zijn. Het is ook de bedoeling dat de teksten in de toekomst meer onderdeel zijn van het bandproces. Ik wil ook benadrukken dat Perfide geen eenmansband is, althans niet meer. De teksten worden ook in de toekomst door de nieuwe zanger A. geschreven. Daardoor zullen de zang- patronen en lijnen nog beter vloeien, maar het heeft ook te maken met betrokkenheid. A. deed al de sessie vocalen voor de 7” split en is vast lid sinds het debuut. Maar de teksten voor het debuut lagen al klaar, en omdat het thema zo specifiek de visie van Perfide moest weergeven, klampte ik daaraan vast. Bovendien moest het een eerbetoon zijn aan twee overleden vrienden, Nick Gorkink en Pim Voormeulen, en moest het dus precies zo zijn.

In drie nummers zing je over Maasniel. Vertel eens wat je zo intrigeert aan dat verhaal?
Sowieso komen we uit de streek Maasniel, tegenwoordig een wijk in Limburg. Op de demo staat het nummer ‘De Molenaar van Maasniel’, waarvan de teksten een ingekorte versie zijn van een Limburgse sage. Die molenaar vloekte en tierde en daardoor gingen de geruchten dat hij de duivel zou aanbidden. Dat hangt dan weer samen met  ‘De synode van Maasniel’, op de 7” split. Als je dat verhaal leest wordt er gesproken over een bard, over een herbergier, en dat verklaart waarom je de herberg ziet. Op de cover, getekend door Kyle Messick, staan de molenaar en zijn kompanen, en het vertelt het verhaal voor de molenaar. Dat verhaal heb ik zelf bedacht en vormt een soort voorverhaal voor ‘De Molenaar van Maasniel’. ‘De Herbergier van Maasniel’, wat is verschenen op het debuut, is het verhaal dat zich afspeelt na het verhaal over de molenaar, nadat de synode is mislukt.

Voor de teksten ben je vast diep in de geschiedenisboeken en archieven gedoken. De molenaar van Maasniel is een voorbeeld van vermoedelijke duivelsaanbidding. Denk je dat duivelsaanbidding een deel van de Republiek was?
Ik acht de kans zeer gering gezien het aantal Christenen en hoe groot en sterk de invloed van de kerk was. Als ze het deden, zouden ze zich niet uitspreken. Maar het is wel mogelijk dat gek gedrag als bezetenheid zou kunnen worden bestempeld.

Ik wil overigens ook nog Gunther Theys van Ancient Rites bedanken voor de titel ‘Schuttersgilde’. Hij heeft sowieso geholpen met informatie en het richting geven naar waar te zoeken over de historie. We hebben elkaar ooit ontmoet bij een concert en raakten over het onderwerp aan de praat. En het is zeker een band waar ik muzikaal en qua thema naar op heb gekeken, er is ook geen band die zo klinkt als Ancient Rites, met name op een album als ‘Fatherland’.

Er zijn veel vuiligheden geweest in de historie van de Republiek. Heb je al een idee waar je qua thema heen wilt gaan voor komende releases?
Dat heb ik zeker, ik heb een mooi thema. Maar dat houd ik geheim. Het enige wat ik kan zeggen is dat het een niet bezongen onderwerp is. Overigens hoeft dat niet beperkt te zijn tot de Republiek en de historie van Nederland. We hebben nu ook een Vlaming in de band, en ik zie Perfide ook meer als een Lage Landen band met bijbehorende thematiek.

Wat zijn de plannen voor de toekomst van de band? Kunnen we bv live shows verwachten?
Sporadische optredens behoren tot de mogelijkheden in de toekomst. En de opvolger van het album is al in het schrijfproces.

Moeilijke vraag: Wat zijn jouw 5 favoriete Black Metal releases aller tijden?
Deze albums hebben veel voor mij betekend op emotioneel en spiritueel vlak:

1 Mayhem – De Mysteriis Dom Sathanas
2 Fluisterwoud – Langs Galg en Rad
3 Lord Belial – Enter The Moonlight Gate
4 Dødsengel – Mirium Occultum
5 Marduk – Heaven Shall Burn….When We Are Gathered

Eigenlijk hoort Belphegor – Lucifer Incestus er ook nog bij, moeilijk om te kiezen!

Los van Perfide en genre, welke nieuwe albums hebben je recent overtuigd en welke albums draai je de laatste tijd veel.
Walghinge uit Vlaanderen met het album ‘Primordiaal Verlangen’ en verder ook nog Vaal met ‘Visioen van het Verborgen Land’. Ik blijf terugkomen bij ‘De Mysteriis Dom Sathanas’, dat blijft een blauwdruk en een meesterwerk. Het enige wat er voor mij in de buurt komt is Mare uit Noorwegen, maar die geven er een eigen draai aan. Met name het nummer ‘Sorte Messe’ wat ze live spelen maar nooit is opgenomen en alleen ooit op Soundcloud heeft gestaan, daar hoor je echt duidelijk de ‘De Mysteriis Dom Sathanas’ invloeden. ‘Ebony Tower’ is wel wat experimenteler, bijvoorbeeld het begin van ‘Nightbound’ met effecten over de bas. Maar in mijn optiek is hun ‘Throne of the Thirteenth Witch’ EP hoe Black Metal hoort te klinken. Ik heb ze ooit voor het eerst op Sathanas in Gloriam gezien, dat was indrukwekkend. Bands die ik ooit nog live zou willen zien? Misschien een integrale show van ‘Langs Galg en Rad’ van Fluisterwoud. Maar misschien moeten sommige dingen rusten zoals ze zijn.

Tenslotte, hoe kijk je terug op jouw jaren in Black Metal tot zover?
Ik kwam zelf rond 2004 de Black Metal in, zo rond de tijd dat Fluisterwoud met ‘Langs Galg en Rad’ kwam. Echte Black Metal bands uit Nederland zoals Funeral Winds zijn altijd sterk gebleven, die heb ik als band ook heel hoog zitten. Maar zonder namen te noemen zijn er wel veel bands die zich Black Metal noemen maar geen Black Metal zijn. Dat is een wereldwijd fenomeen, dat je bands ziet waarvan je kan afvragen wat voor Black Metal kan doorgaan. De sfeer is ook enorm veranderd, concerten zijn een stuk gemoedelijker en dat is niet per se een goed ding, het mag best wel wat minder netjes. Het geluid (de schelheid en tonaliteit) van Black Metal wordt vaak gebruikt, maar of het ook Black Metal is valt over te discussiëren. Aan de presentatie en algehele instelling kan je het vaak wel zien welke bands het menen.

En daarmee komen we aan het einde. Wil je nog iets kwijt wat niet aan bod gekomen is?
Luister echte Black Metal en eer De Gehoornde Heer!